 |
| Οκτάβιο Πας |
"O άνθρωπος ακόμη και ευτελισμένος από το νεοκαπιταλισμό και τον ψευδοσοσιαλισμό του καιρού μας είναι ένα πλάσμα υπέροχο γιατί καμιά φορά μιλάει. Η γλώσσα είναι το σημάδι, το σήμα - όχι της πτώσης του αλλά της ιδιοσυστασιακής του ανευθυνότητας. Με τη λέξη μπορούμε να φτάσουμε ως τη χαμένη βασιλεία και να ανακτήσουμε τις αρχέγονες δυνάμεις. Αυτές οι δυνάμεις δεν είναι δικές μας. Ο εμπνευσμένος, ο άνθρωπος ο οποίος στ' αλήθεια μιλάει δε λέει τίποτα που να είναι δικό του: με το στόμα του μιλάει η γλώσσα. Το όνειρο με το να είναι μια κατάσταση συναισθηματική είναι ο κατευνασμός για την έκρηξη της λέξης: η παθητικότητά του είναι η ενεργητικότητα της επιθυμίας. Το όνειρο είναι περίπαθο: κι εδώ επίσης η αντίθεσή του με το χριστιανισμό υπήρξε θρησκευτικής υφής. Η γλώσσα για να εκφράσει τον ίδιο της τον εαυτό, εκμηδενίζει τη συνείδηση. Η ποίηση δεν σώζει τον ποιητή: τον διαλύει μέσα στην πραγματικότητα, την πιο αχανή και δυναμική, της ομιλίας. Η άσκηση της ποίησης απαιτεί την εγκατάλειψη, την αποκήρυξη του εγώ".
(Οκτάβιο Πας "Η αναζήτηση της αρχής - δοκίμια για τον υπερρεαλισμό" μτφ. Μ.Ρούσσου)
Σχόλια